Een jonge generatieverbinder 

Aan het woord in aflevering 27 van ESG (Even Samen Gevat) is Nikki Trip. Net als Werner Schouten, de vorige gast van Marloes en Aldert, is ze jong en zit ze vol energie en ideeën. Zeker als het gaat om pensioenen, duurzaamheid en jongerenparticipatie.

Nikki Trip is 26 jaar jong en zet zich met name in voor een eerlijk pensioen voor alle generaties. Dat begon met haar bachelorscriptie over de maatschappelijke rol van pensioenfondsen en vervolgens deed ze een opleiding tot pensioenfondsbestuurder. Inmiddels bekleedt ze diverse functies op het gebied van jongeren en pensioenen. Naast haar werk als specialist duurzaamheid bij AF Advisors, waar ze advies geeft over duurzaam vermogensbeheer, is ze onder andere:

• oprichter en voorzitter van JIIP, een netwerk voor jongeren in de pensioensector,
• voorzitter en mede-oprichter van Stem op een Jongere, een initiatief voor meer jongerenparticipatie in de Nederlandse politiek, en
• mede-voorzitter van Netwerk 2100, een “intergenerationeel netwerk” van non-executive bestuurders en jonge aanstormende bestuurders.  

Duidelijke keuzes

Nikki’s werk bij AF Advisors en haar bestuursfuncties hebben minstens één ding gemeen: waarde creëren. Bij vermogensbeheer is dat evident, maar ook pensioenfondsen moeten natuurlijk waarde creëren. “Het bedrag dat je aan mensen geeft als ze oud zijn, is zo smal eigenlijk”, zegt Nikki. “Je kan zo veel meer waarde bieden aan mensen als je in mooie of goede dingen investeert, waardoor je eigenlijk extra waarde creëert.” Nikki vindt dat ook pensioenfondsen daarin keuzes moeten maken: “Iedereen moet  positie innemen en nadenken over de impact daarvan”, bijvoorbeeld als het gaat over beleggen in de fossiele industrie. “(nieuw)Fossiel past gewoon niet bij de economie of de samenleving van de toekomst.” En de keuzes die je als pensioenfonds of investeerder maakt, moet je op een transparante manier rapporteren: “Als je aan engagement doet, dan moet je er echt voor gaan. Maar ook als je uit een sector stapt, moet je er echt voor gaan. Dan moet je heel veel bombarie maken.” Dan heb je volgens Nikki impact. “Hoe bijzonder zou het zijn als de hele Nederlandse pensioensector in één keer uit fossiel was gestapt? Dat had op elke voorpagina gestaan. Nu doen ze het allemaal los van elkaar en dat is een gemiste kans.”

Gevestigde belangen

Nikki ziet dat “er van binnenuit echt wel dingen aan het veranderen zijn.” Dat is mede te danken aan de inbreng van jonge mensen die bewust ervoor kiezen om bij hun werkgever met ESG en duurzaamheid aan de slag te gaan. Maar dat is een pittige strijd. “Die zware lobby van gevestigde belangen en de meeste mensen in de boardroom. Ook al willen ze misschien wel veranderen, ze zitten al wel heel lang in een oud systeem.” Dat zie je ook in de pensioensector “waar weinig jonge mensen het lukt om de boardroom te bereiken.” Zelf zou ze misschien ook wel in de Eerste Kamer willen zitten, ook al heeft ze nog niet gekozen voor een partij. “Niet per se voor mezelf, maar om de deur open te zetten om andere mensen proberen naar binnen te laten. Dat lijkt me juist zo mooi van macht hebben, dat je een stoel kan aanschuiven aan die tafel of de taart groter kan maken.”

Intergenerationele bruggenbouwer

De rode draad in Nikki’s carrière is wel duidelijk: ze zet zich in op terreinen waar tot nu toe geen of weinig jongeren actief zijn. Daarom heeft ze zich aangesloten bij Netwerk 2010, “een groep ambitieuze, idealistische jongeren die echt denkt aan 2100 en het perspectief daarna.” Dat doen ze onder andere door brede welvaart in te bedden in Raden van Commissarissen (RvC’s) en door samen te werken met mensen die nu al in RvC’s zitten. Mensen die bij ondernemingen misschien nu al “een eenzame strijd voeren of proberen bijvoorbeeld true price accounting binnen te fietsen. Die hebben we ook aan ons verbonden om van hen te kunnen leren, om samen zo veel mogelijk mensen op de juiste plekken te krijgen om invloed uit te oefenen op bijvoorbeeld grote organisaties, om die te sturen naar brede welvaart in plaats van op heel sec financiële welvaart.”

Fris perspectief

De jeugd heeft de toekomst, maar dan moet je jongeren ook de kans geven om een actieve rol in die toekomst te spelen en invloed uit te oefenen op onder andere hun pensioen. Nikki beseft dat ze niet eeuwig jong is – volgens het JIIP netwerk ben je jong tot en met je 35^e – en wil er daarom scherp op blijven dat ze dan zelf ruimte zal maken voor een volgende generatie, of iemand “met een frisser perspectief.” Ook wanneer ze zelf invloed of macht heeft, wil ze zich hard blijven maken voor de rol en invloed van jongeren en diversiteit in de bredere zin. “Pensioenfondsen hebben nu al deelnemers die er in 2100 nog zijn. Dat ze verantwoordelijk zijn voor pensioenen die ze in 2100 moeten uitbetalen staat nu niet op de agenda.”

Nieuwe pensioenwet

Nikki is overwegend positief over de nieuwe pensioenwet. Ze noemt een paar grote veranderingen:

• Iedere deelnemer krijgt een eigen ‘potje’ en dat is eerlijker: daarmee kunnen we beter de afwegingen maken tussen beloftes aan oudere generaties en uitkeringen aan jongere generaties.
• Je kunt je pensioen door dat persoonlijke potje (iets makkelijker) meenemen als je van baan verandert. En van baan veranderen doet de huidige generatie vrij veel.
• Als je met pensioen gaat, mag je maximaal 10 procent van het opgebouwde tegoed in één keer opnemen.

Maar er zijn ook kanttekeningen, niet gek bij zo’n uitgebreide wet en grote stelselverandering. Zo legt het nieuwe stelsel de nadruk op de eerste fase van de opbouw en kunnen jonge vrouwen worden benadeeld. Dat vindt overigens niet alleen zij, maar ook het College voor de Rechten van de Mens. “De eerste euro die je inlegt, is de belangrijkste want die kan het langste renderen voor je eigen potje. Jongeren, maar vooral jonge vrouwen, werken bijvoorbeeld minder of krijgen minder betaald – er is ook gewoon een loonkloof – en daardoor leg je in het begin van je carrière minder in. En dat telt door en op een gegeven moment heb je dus ook een pensioenkloof.” Die loonkloof moet dus worden aangepakt. Maar ook het feit dat jongeren vaker werken zonder pensioen op te bouwen, bijvoorbeeld als ZZP’er, is in het nieuwe stelsel moeilijk op latere leeftijd nog goed te maken.  Verder kunnen deelnemers van een pensioenfonds niet zelf bepalen waarin hun pensioengeld wordt belegd.  In de toekomst zou ze hier graag een oplossing voor zien, bijvoorbeeld dat deelnemers zelf kunnen kiezen om aan een duurzaam pensioenfonds deel te nemen. Want zonder “een leefbare wereld heb je echt niks aan je pensioen.”